گپ دوستانه
بالاخره ولایت فقیه آری یا نه و...
یکی جواب من رو بده
یه روز تو یه مجلس قوم وخویشی نشسته بودم ، جایی که همه جور آدمی حضور داشت. طبق معمول از همه چیز وهمه کس صحبت می شد. یه دفعه بی مقدمه باصدای نسبتا بلندی گفتم : دوستان کسی هست جواب من رو بده. همه ی نظرها به طرفم جلب شد . سوالی دارم که دوست دارم جواب بگیرم. اول از همه به این سوال من فقط جواب بله یا خیر ، خوب یا بد بدید.
پرسیدم:
ولایت فقیه خوبه یا بد ؟ باید باشه یا نه؟
چشمتون روز بد نبینه. تا این رو گفتم ، یه همهمه ای تو مجلس راه افتاد که نگو و نپرس. هرکس یه چیزی می گفت:
یکی می گفت بده.
یکی می گفت خوبه.
یکی از گوشه مجلس بلند گفت مسخره است.
یکی از اون طرف در جوابش گفت یعنی چی مسخره است. درست صحبت کن.
یکی به خنده می گفت چی هست حالا ، خوردنیه؟
یکی میگفت آخوندا درآوردنش.
یکی می گفت باید باشه.
یکی دیگه...
خلاصه هرکس به یه نحوی اظهار نظر می کرد.
واسه اینکه جو آروم تر بشه باز با همون لحن گفتم:
ازتون خواستم فقط آره یا نه ، خوب یا بد بگید. بعد برای اینکه قضیه لووس نشه از تک تکشون مجزا سوال کردم.
یه عدشون گفتند نباید باشه. یه عدشون گفتند خوبه یه عده ای هم نظر خواصی نداشتند. به قول معروف رایشون ممتنع بود.
بعد از همشون خواستم (چه موافقین وچه مخالفین) که هرکس دلیل خودش رو بگه. وتاکید کردم نظر باید منطقی و برهانی و به دور از صحبتهای محاوره ای و شایعات باشه.
یعنی از عمو و خاله و دوست و بقال سر کوچه و... شنیدم ، قبول نیست. دلیل باید معقولانه باشه.
این رو که گفتم یه سکوت جالبی مجلس رو فرا گرفت.
جالب بود. باید بودید و می دید. نه اون کسایی که موافق ولایت فقیه بودند و نه مخالفهای قضیه هیچ کدوم نتونستند دلیلی بیارند که من رو قانع کنه. چون جوابهایی که می دادند اکثرا بی پایه و اساس بود.
بعد بهشون گفتم:
من که به جواب نرسیدم اما شما چطور در مورد چیزی که علمش رو ندارید موافقت یا مخالفت می کنید.
اون شب تموم شد. و من همچنان بدنبال جوابم.
حالا از شما می پرسم:
بالاخره ولایت فقیه آری یا نه...
دوست دارم نظرتون رو بدونم ، فقط خواهشا شایعه نه.
لطف می کنید اگه نظر بدید.
